KNIVES OUT! VIII: Death Sells, Kaat van Stralen en L.A.sagne

Knives Out! is, met alweer de achtste editie in aantocht, een traditionele fijnproeversavond voor gitaarrockliefhebbers die niet bang zijn om zich eens in een obscuur kledingstuk te hijsen. Of dat nu een kek (post)punkjasje is, ongepoetste shoegaze of een vertrouwde jaren 90-houthakkersblouse; in de heilige drieëenheid van Bühne, Bands en Bierpomp geniet je van de muzikale vrijbuiters en dwarsdenkers die morgen de festivals ondersteboven spelen.

Death Sells knipoogt liefdevol naar de noisy nineties

De bandnamen van Nirvana en Ramones op de shirts van de bandleden spreken boekdelen: de liefde voor punkrock sijpelt onomwonden door in het geluid van het Eindhovense kwartet, dat zijn bandnaam ontleent aan mockumentary ‘This Is Spinal Tap’ en graag naar Sonic Youth en Pixies luistert. De Fender Jaguar, een onmisbaar jammerhout in de 90s, zet hierbij de toon: soms clean, vaak vervormd en noisy. Instrumentarium en strot beuken zich een weg door zwetende zalen, zoals het vertrouwde nest Effenaar tijdens Come As You Are, het podium delend met grootheden als Mudhoney. Hee, nog zo’n naam waar Death Sells aan doet denken!

Kaat van Stralen valt met de deur in huis

Met debuutsingle ‘Stop met Wenen’ scoort het Vlaamse Kaat van Stralen direct een hit. VRT en De Standaard zetten de band in de spotlights zodra jongeren losgaan op sociale media: “Dit lied is een banger”, “Jij bent insane en ik hou ervan”, “Wat een koningin”. Inderdaad, waarom zou je niet eens lekker mogen janken? Maar door die donderende drums, dat gruizige gitaargeluid en die allesomvattende oerschreeuw van de frontvrouw staat het lachen (en moshen!) je nader dan het huilen. De Belgische festivals omarmen dit rockverschijnsel, dus een tour door Nederland is het logische vervolg. Kom maar op met dat kabaal, Kaat.

L.A.sagne is snel en to the point

Niet uit glamoureus Los Angeles, maar uit de rauwe punkkrochten van Mokum komt L.A.sagne, dat de historie van Dead Kennedys en de speelsheid van Amyl & The Sniffers bij elkaar optelt en op ramkoerstempo uit de startblokken komt. 3voor12 en Never Mind The Hype pikten het furieuze viertal op, mede door garagekraker ‘Out of my Way’: een korte maar krachtige anderhalve minuut, terwijl de band soms nóg kortere nummers uit de mouwen schudt die ideaal zijn om talkshows te ontregelen. En oefenen? Dat doen ze hooguit twee keer per jaar. Meer punk wordt het niet, toch?